Kunstmestproducent Yara wil in 2025 zijn CO2-emissie de komende jaren fors terugdringen door het broeikasgas af te vangen en ondergronds op te slaan (CCS). Yara gebruikt tot nog toe Noordzeegas als basis voor de productie van ammoniak. Daarbij scheidt het bedrijf de waterstof en koolstofmoleculen in een steam methane reformer (SMR). Om de waterstof daarna te binden aan stikstof, waardoor ammoniak ontstaat. Dit is een grondstof voor verschillende kunstmestproducten en AdBlue, een additief die de Nox-uitstoot van dieselmotoren verlaagt.

De CO2 dat als restproduct overblijft gaat deels naar de frisdrankindustrie en bierbrouwerijen (1,4Mt). De rest verdwijnt de lucht in. Yara kan dit gas ook afvangen, vloeibaar maken en naar Noorwegen transporteren, waar het ondergronds wordt opgeslagen.

Parallel zet het bedrijf in op groene waterstof. Dat is waterstof die gemaakt wordt door water te splitsen met wind- of zonnestroom. Deze technologie – die elektrolyse wordt genoemd – is niet nieuw voor het bedrijf, want tot begin jaren ’90 had Yara een grote elektrolyse fabriek in het Noorse Glomfjord die waterkracht als energiebron gebruikte. Na ruim 30 jaar pakt Yara deze technologie weer op in samenwerking met strategische partners.

EoP

Yara Sluiskil legde zijn plannen vast in de Expression of Principles (EoP) die algemeen directeur Michael Schlaug  en management lid Gijsbrecht Gunter van Yara Sluiskil ondertekenden samen met demissionair minister Micky Adriaansens (Economische Zaken en Klimaat), demissionair staatssecretaris Vivianne Heijnen (Infrastructuur en Waterstaat), en gedeputeerde Jo-Annes de Bat (Provincie Zeeland). Het bedrijf verklaarde dat het in 2030 1,5 megaton minder CO2 wil uitstoten, dat is een extra reductie van 0,3 megaton bovenop het Nationale Klimaatakkoord.

De combinatie van CCS en groene waterstof moet de CO2-productie terugdringen tot 1,8 Mt. Hiervan gaat 1,4 Mt naar de frisdrankindustrie en bierbrouwerijen. De daadwerkelijke uitstoot in Sluiskil bedraagt dan nog zo’n 0,4Mt, ten opzichte van 5,2Mt in 1990. Als Yara deze ambitie waarmaakt betekent dat in Sluiskil ruim 90 procent minder broeikasgassen worden uitgestoten in vergelijking met 1990, terwijl het verladen volume met 60 procent groeide.

Energie-effieciency

Een derde spoor dat Yara Sluiskil heeft om haar CO2 uitstoot te verminderen is het toepassen van nieuwe technologie om energiebesparing te realiseren, lachgas te reduceren en machines te elektrificeren. Ook de uitbreiding van uitkoppeling van restwarmte is een optie. Sinds 2009 levert Yara al grootschalig restwarmte en rest-CO2 aan de naastgelegen 125 hectare glastuinbouw. Een aantal van de projecten zijn inmiddels al gerealiseerd wat geresulteerd heeft in 150.000 ton CO2 reductie.

Stikstof

Yara wil daarnaast de stikstofuitstoot met minstens 20 procent verminderen ten opzichte van 2020. In 2018 halveerde de fabriek in Sluiskil haar stof- en ammoniakemissie al door het vervangen van een oude fabriek door een nieuwe.

Vanwege haar enorme omvang behoort Yara Sluiskil bij de grootste uitstoters van CO2 in Nederland, ondanks dat het bedrijf tot de top van de wereld behoort als het gaat om de milieu footprint per kilo eindproduct. Elke seconde van het jaar wordt maar liefst 160 kilo product gemaakt in de vestiging in Sluiskil

Yara Sluiskil wil de klimaatplannen grotendeels voor eind 2025 realiseren en op dit moment zit het al ruimschoots onder het scherpe nationale CO2-reductiepad. Dat betekent dat in de periode 2020-2030 maar liefst 5 miljoen ton CO2 minder wordt uitgestoten dan wanneer het nationale reductiepad bewandeld zou worden.

Steun overheid en vervolgstappen

De overheid onderzoekt amen met Yara wat de knelpunten voor verduurzaming van het bedrijf zijn en op welke manier de overheid een rol kan spelen om deze weg te nemen. In nauwe samenwerking met regionale en lokale overheden. Dit gaat bijvoorbeeld om het aanleggen van de nodige waterstofinfrastructuur, het ondersteunen van innovatieprogramma’s om circulaire producten te ontwikkelen en het creëren een level playing field wat de afzet van groene producten in de markt mogelijk maakt.

De intentieverklaring is een belangrijke stap om tot concrete en bindende maatwerkafspraken te komen tussen de overheid en Yara, om sneller minder CO2 uit te stoten en bij te dragen aan een gezonde en veilige leefomgeving. Deze plannen worden concreter en gedetailleerder uitgewerkt in de Joint Letter of Intent, die beoordeeld wordt door de onafhankelijke Adviescommissie Maatwerkafspraken Verduurzaming Industrie. Vervolgens worden de plannen vertaald in de bindende maatwerkafspraken.